Anna Hartman „To jest rzecz wtórna”
„A potem jest taki moment, taki przerażający, przełomowy moment, który tak naprawdę nie jest momentem, tylko procesem, kiedy uświadamiasz sobie, że twoja przepustka niewinności zaczyna wygasać. I teraz to świat patrzy na ciebie. […] Musisz się stworzyć od początku” – napisała Julia, lat 19.
„To jest rzecz wtórna”– projekt dokumentalny o młodych ludziach z Rzeszowa realizowany od wiosny 2019 roku. Grupa kolorowo ubranej młodzieży z ostatnich klas liceum zaufała mi i pozwoliła się fotografować. Nie było to oczywiste. W mieście w południowo-wschodniej Polsce prowokujące stroje, kolorowe włosy, biżuteria u obojga płci, próby zdefiniowania preferencji seksualnych stanowią wyraźne przekroczenie akceptowalnych standardów społecznych, zarówno z punktu widzenia szkoły, jak i rodziców.
Zdarza się, że korzystając z przywileju młodości, bawią się beztrosko. Często jednak demonstracyjna brawura przykrywa smutek, niepewność, poczucie braku oparcia. Rekompensują to, tworząc silne więzy wewnątrz grupy, w której mają możliwość czułego, pozbawionego erotycznego podtekstu przytulenia się, ale także przymiarki do pierwszych związków partnerskich, niekoniecznie heteroseksualnych.
Tożsamość jest procesem ciągłego stawania się, nie drogą do celu. Sposób ubierania się, poglądy, orientacja seksualna podlegają ewolucji, ale na każdym etapie tego procesu potrzebne jest bezpieczeństwo i poczucie akceptacji; wsparcie grupy zastępuje brak zrozumienia w szkole czy rodzinie.
Możliwość odnalezienia się w społeczeństwie to wypracowanie równowagi pomiędzy „ja” a zewnętrznymi oczekiwaniami. W świecie nieograniczonych możliwości największym problemem okazuje się samotność i brak wsparcia społecznego.
