Magdalena Pilarska "Sławek"
Wprowadzają go do małego pokoju w kolorze zgaszonej żółci. Czekam tu na niego w towarzystwie kilku osób.
Prezentacja absolwentów i absolwentek Programu Mentorskiego Sputnik Photos 2023/2024. Więcej zdjęć będzie można
zobaczyć na wystawie w Warszawie, która rozpocznie się 26 kwietnia 2025 roku. 1 maja rozpoczynamy rekrutację do nowej edycji
kursu.
Sławek jest dobrze zbudowanym, wysokim, łysym mężczyzną. Ma dużo tatuaży w różnych miejscach, również na twarzy. Jego spojrzenie i właściwie cały on sprawiają, że czuję, że będzie grubo, choć nie wiem zupełnie jeszcze, co to oznacza.
Sławek w ogóle na mnie nie patrzy, jakby mnie nie było. Wygląda na zestresowanego.
„Co ja tu kurwa robię? Po co ja tu jestem? Kim jest ta pani? Nie zrobiłem przecież nic, nic nie odjebałem!”
Męski, spokojny głos mówi: „Sławek, uspokój się. Pani przyszła z propozycją, o której chciałaby Ci opowiedzieć”.
„Dlaczego ja? O co tu do chuja chodzi? Kurwa, stresuje mnie ta sytuacja”.
Sławek kręci się i rozgląda nerwowo.
„Dzień dobry, Panie Sławku, mam na imię Magdalena. Ja też jestem zajebiście zestresowana, serio. Ale może opowiem Panu szybko, o co chodzi – i może będziemy się mniej stresować?”
„No proszę. Ale jestem megazestresowany, Jezu”.
„No to... Ja w ogóle pochodzę ze Strzelec Opolskich, choć na co dzień mieszkam w Warszawie. Ale chciałabym tutaj zrealizować pewien projekt fotograficzny. Spotykamy się, ponieważ…”
Sławek przerywa.
„Projekt fotograficzny, tak? No dobra, dobra – a to może w ogóle komuś w czymś pomóc?”
